E-posta 15.10.2009'de eklendi.

Spor yapma düzeyi ile çeşitli kronik hastalıklar nedeniyle ölüm arasındaki ilişkinin ters orantılı olduğunu gösteren çeşitli araştırmalar yapılmaktadır. Araştırmalarda konu olan hastalıklar genellikle kalp rahatsızlıkları ve kanserdir.

. Spor ve sağlık konularında dünya çapında dünya çapında en tanınmış araştırmacılardan birisi olan Dr. Paffenberger’in, iş yerindeki hareket düzeyi ile kalp hastalıklarından ölüm arasında bir ilişki olup olmadığı araştırmak için yapmış olduğu bir çalışmanın sonucuna göre, bir kişinin mesleğindeki hareketlilik düzeyi arttıkça, kalp hastalıklarından ölme riski azalmaktadır.

. Bir diğer araştırma, bu hipotezi bağırsak kanseri için uygulamış ve aynı doğrultuda bir sonuç çıkarmıştır:Günlük yaşamında hareketli olan kişilerde bağırsak kanserine daha düşük oranlarda rastlanmaktadır.

. Harvard Üniversitesi’nden mezun olan ve yaş grubu 35-74 arasında bulunan 16.939 kişi üzerinde gerçekleştirilen bir diğer araştırma sonucuna göre, düzenli olarak spor yapan kişilerde kalp krizi geçirme riskinin % 26 oranında azaldığı gözlemlenmiştir. Çalışmanın sonuçları yorumlandığında, düzenli spor yapan kişinin beklenilen yaşam süresini iki yıla kadar uzatabileceği anlaşılmıştır. Bu araştırmanın başka bir ilginç bulgusu ise, üniversitedeyken spor takımında olan sporcuların, sporu tamamen bırakmaları halinde, yaşamında hiç spor yapmamış olan kişilerle aynı risk grubuna girmiş olmalarıdır. Öte yandan, yaşamında ilk defa spor yapmaya başlayan bir kişi, orta yaşı geçtikten sonra bile spora başlayıp bunu düzenli sürdürdüğü takdirde, sporu uzun yıllardır yapan bir kişiyle aynı yararları görebilir. Kısacası, sporun nimetlerinden yararlanabilmemiz için, önemli olan genç yaşlarda başlamış olmak değil, başladığımızda düzenli sürdürmektir.



. Kondisyon düzeyi ile ölüm oranı arasındaki bağlantıyı incelemek için yapılmış olan en ayrıntılı ve kendisinden en çok söz ettiren araştırma, 1989 yılında Amerikan Tıp Birliği’nin Dergisinde (JAMA) yayımlanmış olan bir çalışmadır. Söz konusu araştırma, 10.2242’ü erkek ve 3.120’si kadın olmak üzere toplam 13.346 kişi üzerinde uygulanmıştır. Deneye katılabilmek için hiçbir kalp rahatsızlığı, yüksek tansiyon, beyin kanaması, felç veya şeker hastalığı gibi rahatsızlıkların bulunmaması önkoşul olarak belirlenmiştir. Deneyde yer alan kişiler yıllar süren sağlık muayeneleri sonucunda elenerek seçilmiştir. Araştırma sekiz yıl sürmüş; sekiz yılın sonunda 240 erkek ve 43 kadın yaşamlarını yitirmiştir. Aşağıda sunulan tabloda görüleceği gibi, tamamıyla hareketsiz olan kişiler ile biraz hareketli olan kişiler arasındaki ölüm oranı neredeyse yarı yarıyadır. Kondisyon arttıkça ölüm oranı marjinal düzeylerde azalmaya devam etmiştir.